Ja, natuurlijk!
En waarom zou je ze dit eindejaar niet gewoon zelf maken? Ze zijn niet alleen superfeestelijk, kroketten zijn ook een prima manier om overschotten te verwerken. Zo vind je talloze varianten in de tapasbar waar de aardappelen van gisteren de kroketten van morgen worden. Of je kan opteren om je risotto daags nadien om te vormen tot overheerlijke arancini (deze kan je leren maken in onze workshop Italiaanse trattoria op woe 24.1).
Voor de komende feesten geven we je al graag ons onovertroffen recept mee voor kroketten met manchegokaas en jamon serrano.
2 grote aardappelen, gekookt
40 g boter
1 ui, fijngesneden
6 cl room
120 g jamon
120 g manchego
5 g geknipt bieslook
150 g bloem
2 eieren
100 g panko
olie om te frituren
Stoof de ui gaar in de helft van de boter.
Gebruik de andere helft om de puree van de aardappelen te maken.
Meng de ui, room, fijngesneden jamon, geraspte manchego en bieslook onder de puree en laat opstijven in de frigo.
Zet drie diepe borden klaar met bloem, losgeklopt ei, en panko.
Vorm kroketten van de puree. Haal door de bloem, nadien door het ei en de panko.
Frituur goudbruin.
Krokettenweetjes voor aan de feesttafel
De eerste beschrijving van een recept voor kroketten dateert van 1691, door de chef van Louis XIV. De eerste kroketten in Nederland zouden van rond 1830 zijn.
Het Franse woord 'croquer' zou ook de etymologische basis zijn voor het woord kroket (kraken/krokant). Het eerste recept voor een kroket gaat om een kroket ter grootte van een ei. De vulling werd zonder béchamel bereid, maar wel gepaneerd en vervolgens gefrituurd in reuzel.
In de negentiende eeuw werden kroketten voornamelijk gemaakt om overschotten van vlees te verwerken. Ze werden gepaneerd en dan in de pan in boter of reuzel gebakken.
In het begin van de twintigste eeuw werden ze vaak geserveerd als chic tussengerecht (na de soep en voor het hoofdgerecht).
Dat veranderde tijdens de tweede wereldoorlog. Toen werd het een restjesgerecht en evolueerde het van chic naar uiteindelijk frituursnack.
Een vleeskroket heeft als basis een salpicon: een dikke vleesragout op basis van een bouillon die met een roux gebonden is.
Hoe gek zijn Nederlanders op kroketten?
De Krokettenmotie is een motie van Jan Peter Balkenende die op 25 november 1993 door hem werd aangedragen in de gemeenteraad van Amstelveen en later navolging kreeg.
In de motie werd gepleit voor de bepaling dat de gemeenteraadsleden recht hebben op een kroket als de raadsvergadering tot na 23.00 uur duurt. De motie werd aangenomen en is nog steeds van kracht. Balkenende diende de motie in omdat hij zich verveelde. Het was bedoeld als grap, maar doordat de andere partijen ermee instemden, werd de motie van kracht. In 2002 werd ook een krokettenmotie van kracht in Zwolle. Er werd bepaald dat er een kroket of een gelijkwaardige snack zou worden geserveerd aan de raadsleden, als een raadsvergadering zou voortduren tot na 22.00 uur. Ook eventuele vegetarische snacks werden in de nieuw ingevoerde regel vermeld.
Bitterbal:
een klein kroketje met vlees geserveerd als snack bij een bittertje (glaasje jenever)
Comentários